Reisverslag fietstocht naar de bron van de rivier de Lippe.

Naar de bron van de rivier de Lippe, en weer terug naar waar het riviertje in de Rijn uitkomt.
En ja, prins Bernhard van Lippe-Biesterfeld, was de zoon van een broer van de laatste regerende van het vorstendom Lippe.

Heen, de Euroradweg-R1. Terug via de De Römer-Lippe-Route.

Gutersloh, tja zo'n gat als Darfeld gisteren heeft niet veel. Gutersloh echter heeft ontzettend veel, een grote provinciestad. Maar, charme, (tja hoe noem je dat?) vind ik niet echt hier, morgen dus hopelijk weer een 'doods' plattelandsdorpje.

Fiets ik door die grote stad, maar zie nergens een hotel. Vraag een paar keer. Fiets, waarschijnlijk verkeerd. Geen hotel te zien..... Als ik er later dan eentje gevonden heb, Am Bahnhof, zie ik dat ik er aan beide kanten vlak langs gefietst heb.

Mooie natuur, zonnig weertje, nog steeds veel maïsvelden, maar ook heel veel bos met prachtige laantjes en smalle zandpaden. Af en toe een kasteel. Elke keer weer een verrassing waar de R1 mij brengt.

Het beeld van de dikke bier-buik-duitser blijft voorlopig nog volledig in tact. Zeker nu ze hier ook hier de E-bike hartelijk omarmd hebben. Snel gaan ze nog steeds niet, maar wel HEEL gemoedelijk.

Meestal, bijna altijd dus, volg ik 'domweg' mijn GPS. Heerlijk ontspannen fietsen. Kruising? Één blik op het schermpje en ik weet de richting.

Shit, ik ben er al, en de GPS zegt dat ik nog zeventig kilometer te gaan heb. Hoe kan dat? Ik weet dat Detmold het eindpunt van de heen en beginpunt van de terugweg is. En ik ben er al. Tover even de terugroute op het schermpje van de fiets-tomtom, inderdaad ik zit er op. Dan maar die volgen.

Ergens heb ik een fout gemaakt..... Maar waar???

Bad Lippspringe heeft niet alleen de bron van de rivier de Lippe, maar ook nog vier andere bronnen waaruit riviertjes ontspringen. Daarbij komt er op meerdere plaatsen heet water ergens uit de kern van ons aarde naar boven. Wat dan weer KurHotels tot gevolg heeft. Met die kurplaatsen, honderden, niet al te gezond uitziende, oudjes op straat. Zonder die warmwaterbronnen zouden ze er waarschijnlijk nog slechter uitzien laten we maar zeggen. Ik word er een beetje mistroostig van. En nog geen leuk terras te vinden ook. Soms denk ik wel eens dat de doktoren, net als mijn tandarts, er helemaal geen baat bij hebben deze mensen gezond te maken. Ze brengen in deze toestand voortdurend geld in hun laatje. En vergeef mij mijn boute, kort door de bocht opmerking, maar een beetje beweging en een gezonder eetpatroon zou veel van de deze ziekten kunnen voorkomen of, nu, gezondheid verbeteren.

Moet oppassen dat ik zelf geen oude zeurkalender word. Begint tie weer; zelfs het eten in het Thaise restaurant is aangepast aan de gut burgerliche keuken van de Duitse bevolking. De baas beklaagt zich dat hij geen normale europas kan inlezen.

Ik vraag me af hoe de wereld er hier over tien jaar uitziet. De oude bevolking is dan bijna weg! Zou de jeugd dezelfde weg inslaan als hun pa en moe? Zo ja dan is er misschien nog hoop voor de bestaande middenstand.

Oh ja, vergat ik bijna te vertellen, heel mooie route vandaag. Veel klimmen, veel bossen, veel mooie bospaden, kastelen. Verrassende rotsformaties, voor deze streek, dacht ik, onderweg. Over de heuvelrug nu, de afdaling naar de Rijn kan beginnen.

Een mooie fietsdag, een hèèl mooie. Prettige natuur. Fantastisch rustige fietswegen. Geen wind. Temperatuur zo rond de drieëntwintig graden. Heerlijk.

Nederland heeft de naam fietsland te zijn. Klopt. Maar Duitsland, hier, Nord Rhein-Westfalen, heeft ook een heerlijk, zeer uitgebreid, zeer autoluw, goed bewegwijzerd fietsnetwerk. Slim aangepakt. Verhard alle boerenweggetjes, sluit de zand- en boswegen daar bij aan. Ban al het autoverkeer wat er niets te zoeken heeft. Et voila. Een fietsavontuur van jewelste. Een aanrader. De fietsknooppunten beginnen ook in deze contreien vorm te krijgen. Maar euh, neem nog maar even een kaart mee.

Vanmorgen. Zeven uur. Ik. Voor de deur van de ontbijtzaal. Komt mevrouw. Meneer, pas om acht uur ontbijt hoor. Weet zeker dat iemand gisteren zeven noemde. Betaal, en vertrek. Groot voordeel in Duitsland ; de bakkers zijn al om zeven uur open en serveren belegde broodjes en thee en koffie. Vijf minuten later heb ik mijn ontbijt.

Er zijn nog steeds meerdere restaurants in Duitsland die alleen de Duitse Europa-pas accepteren en geen creditcards of de Nederlandse Europa-pas. Sorry meneer bij zoveel Internationaal miskennen vergaat mij het gevoel u de fooi te geven die ik klaar had.

Voor dat ik een grooooote pils bestel, steek ik eerst een paar kaarsjes aan in de Dom van Xanten. Mooie kerk.

Lange dag vandaag, 145 kilometer. Wesel zou eigenlijk mijn einddoel voor vandaag zijn. In de binnenstad nergens een hotel te vinden. Volgens een taxichauffeur zijn die daar ook niet. In een dooie hoek aan een drukke weg heb ik geen zin om de rest van de middag door te brengen. Keer om, dan nog maar twintig kilometer verder naar Xanten.

Xanten. En ja dan is de Römer Lippe route al weer teneinde. Een mooie route, al is het deel van vandaag niet het mooiste. Veel drukke wegen. Industrie. Langs het ietwat saaie rechte Wesel-Datteln kanaal. De Lippe zie ik vandaag niet veel.

Soms, wel erg vaak, vliegt de route ergens de binnenlanden in. Bereikt een dorpje. Naar, een overigens mooie, kerk en dan weer terug naar 'de rechte lijn'. Wil ik die zien? Heb ik daar die 'omweg' voor over? Ik blijf trouw mijn GPS- route volgen. Misschien had ik me toch wat meer moeten inlezen.

Na drie halve liters '' Bitte ein Bit" heb ik genoeg bier gezien. Eten. Vanavond kies ik voor Wijnstube & Restaurant. Ik heb genoeg van de huiswijnen. Ik bestel en krijg een heerlijk droog wit wijntje maar weer niet TE droog. De kaart is niet om te noemen (bijvoorveeld maar twee hoofdgerechten), dus maar even afwachten......
De Duitsers. Ze zijn zo lief. Een tafel naast mij; na het menu bekeken te hebben; Wij kunnen niet beslissen. En ze stappen op. Hi Hi.

En weer thuis in Apeldoorn.