Ekayano III
Ekayano III |
|
| Home | DagBoek | Foto's | Foto's on Map | Kaart | Route | Klimaat |
|
De spreuk
Vergeving is het loslaten van het verlangen dat het verleden anders had moeten zijn. ....
Wat nog het meest inspanende is aan zo'n fietsdag! Met de, dan loodzware, fietstassen twee trappen hoog naar de hotelkamer. Maar ook dat lukt. Ook een beetje minder is de saaiheid van De Peel. Uitgestrekte akker- en weilanden. Niet veel afwisseling. Komt bij, dat ik zeker 95 procent van de wegen van vandaag al eens befietst heb. Goed, ik fiets veel en vaak, EN heb in deze buurt, Eindhoven, gewoond. Verder, is het een prachtige dag. Heerlijk fiets weertje, beetje wind van dwars links. Maar dat geeft in de middag ook de broodnodige verkoeling. Ook deze keer heb ik alle hotels van te voren vastgelegd. Iets wat ik 'vroeger' nooit deed. Gewoon doorfietsen tot ik geen zin meer had, en dan een hotel zoeken. Geeft meer vrijheid in de dagafstanden. Tegelijkertijd ook best wel wat stress, als ik het besluit genomen had een hotel te zoeken en het dan nog soms enkele tientallen kilometers duurde voordat ik er eentje gevonden had. In het jaar van de Corona, hebben veel hotels de kostenloze annulering geïntroduceerd. Betekent dat je 48, 24 uur, soms zelfs voor 18:00 uur op de dag van aankomst, je hotelkamer zonder kosten kunt afzeggen. Met het gegeven dat dus bijna alles gemakkelijk om te zetten is, boek ik nu de kamers van te voren, wat onderweg ook een hoop rust geeft, wetende dat je bedje voor de dag reeds gespreid is.
Komt nog
De windmolens draaien de kont naar mij toe wieken draaien meer dan rustig rond. Weer de wind op de kop. Op de vlakte en in het dal van de Maas best stevig. De prijzen van de hotels zijn het afgelopen jaar niet gestegen, voor zover ik weet. Ontbijt, vroeger inclusief, moet nu echter.apart besteld en afgerekend worden. Soms is het redelijk, zeven euro vijftig. Hotel Aulnenhof maakt het wel erg bont. Zestien euro vijftig voor een paar broodjes, kaas en vlees. En je mag de vorm van één ei kiezen. Natuurlijk wel mijn eigen keuze het ontbijt te nuttigen hier of niet. Na het ontbijt, weer over een oude spoorweg-fietsroute naar Namen. Daar weer, gemakkelijk, de Maas te vinden, blijft ook de derde keer niet vanzelfsprekend. Telkens weer nieuwe wegonderbrekingen. Maar tuurlijk vind ik haar weer. Het blijft een mooie route langs de Maas, zeker het deel ten zuiden van Namen. En ook voor de zoveelste keer verrassend. Waar is de volgende wegomlegging? Welk deel is, ten opzichte van de vorige keer, nu wel te befietsen? Ja, uiteindelijk zal het een (bijna) perfect lange-afstands fietspad worden. De tweede of derde dag van een fietsvakantie is vaak, conditioneel gezien, een behoorlijk mindere dag. Vandaag. Natuurlijk kom ik er, op mijn eindbestemming. Wel met ietwat meer inspanning en minder lol. Givet. Frankrijk. Frans. Die taal was nooit mijn favoriet. Het hotel, hoelaat morgen ontbijt, mijn fiets in de garage. Het terras, biertje, niet alles per drankje afrekeningen, want ik wil ook hier straks gaan eten. We begrijpen elkaar.
Zo'n beetje bij de Belgisch Franse grens wordt de Maas wat rustiger. De grote vrachtschepen en dus ook de bijhorende industrie aan weerszijden van de rivier verdwijnen. Daarvoor in de plaats heel veel natuur en af en toe een toeristen bootje. Fantastisch mooie fietstocht vandaag.
Ekayano
Ekãyano
Ekãyano
Ekâyano. Mijn dagelijkse zorgen blijven onveranderd voorbij komen, mijn leven, echter, zorgelozer. De verschrikkelijk slechte keien zandweg, ervaring van vorig jaar, vanmiddag een makkie. Die steile heuvel in dat dorpje? Ik ben er op en over, op m'n gemak. En ja zorgelozer dus. Waarom? Hoe? Mediteren. Niet, direct 'het resultaat' van vier dagen elke ochtend anderhalf uur meditatie. (Best wel erg lang voor mij.) Maar, elke dag, voor een paar jaar nu, minimaal één maal dertig minuten.
Half acht. Givet. Noord Frankrijk. De straten zijn nat. Het regent niet meer. Lekker fris. Heel fijn fietsweer. Sommige delen van deze route heb ik al zes maal gefietst. Drie maal heen, drie maal terug. Ik weet dus dat er op de grens van Frankrijk / België een tankstation met winkel is. Voorraden aanvullen. En. Een nieuw fietspad 'ontdekken'. Het blijft veranderen. Delen die drie jaar geleden gesloten waren. Zijn nog steeds gesloten. Andere weer open en van een mooie nieuwe asphalt laag voorzien. Andere delen worden op dit moment gerenoveerd. Het deel ten zuiden van Namen vind ik heel mooi. Daarna neemt de industrie het over. De waterkant is belangrijk voor het kunnen aanleggen van de schepen. Aan beide zijden, maar meer aan de overkant. Dan Luik. Je ziet en ruikt het aankomen. Industrie. Fietspad naast de Maas. Dan weer weg ervan om een fabriek plaats te geven. Niet echt mooi meer. De stad Luik zelf. Een regelrechte misère. Ze doen hun best het fietspad langs de Maas zo soepel mogelijk te laten verlopen. Bijkans onmogelijk in een drukke stad die niet echt voor fietsers is bedoeld. De borden staan er. Ja. Het blijft onvoorspelbaar. Links. Over het troittor, of is het een fietspad? Heel drukke wegen oversteken via het zebrapad. Zit er allemaal in. Gelukkig heb ik mijn GPS. Zes uur. Lekker biertje. La Chouffe. Buiten trekt een fikse bui voorbij. Vandaag, vanalles. Zon, wolken en en toe een miezerige tegentje, niet noemenswaardig. Best wel fijn om te fietsen, veel zuurstof in de lucht.
Ontbijt om half zeven, lekker vroeg. Paar gebakken eieren, brood en veel kaas. Om zeven uur verdwijnen de donkere regenwolken naar het noorden, richting Nederland, ik er achteraan. Wind in de rug. Niet te dicht bij de kademuur van de Maas, als ik hier een zwieper maak, wordt dat mijn einde. In het water beland kom ik er nooit weer uit. Niemand in de buurt. Hoge rechte betonnen muur als afscheiding tussen land en water. Zoals gezegd, Luik niet een van de mooiste plekjes om te fietsen. Drukke stad. Veel industrie op de weg er uit. Wel bijna overal een goed fietspad, en richting Maastricht staat overal goed aangegeven voor de fietsers. Niet dat ik dat echt nodig heb, mijn GPS doet het werk. Maastricht, snel er door. Dan de Nederlandse / Belgische Maasroute, ook best wel mooi. De rest van Limburg niet echt veel bijzonders, maar dat komt ook omdat ik hier de kortste route gekozen heb.
En weer thuis.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.JPG "(Klik om te vergroten)")
.JPG "Les Faches Saint-Marcel France
(Klik om te vergroten)")
.JPG "Cliron France
(Klik om te vergroten)")
.JPG "Route du Stade Renwez France
(Klik om te vergroten)")
.JPG "(Klik om te vergroten)")
